Here we go... 2010! - Reisverslag uit Philadelphia, Verenigde Staten van Pien Klieverik - WaarBenJij.nu Here we go... 2010! - Reisverslag uit Philadelphia, Verenigde Staten van Pien Klieverik - WaarBenJij.nu

Here we go... 2010!

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Pien

13 Februari 2010 | Verenigde Staten, Philadelphia

Lieve boeskoolmennekes & boeskoolwiefkes,

Hoe is het met jullie??? Sorry sorry sorry dat jullie zo lang niks van me hebben gehoord. Het waren nogal hectische weken zo tijdens het begin van het nieuwe semester, en er is ondertussen alweer zoveel gebeurd dat het toch echt tijd werd voor een update! Laat ik snel beginnen bij de 2e week van Januari…..

Na een relaxed weekje bij Melissa thuis stapte ik op de trein naar New York. Max was die ochtend in Amsterdam op het vliegtuig gestapt en zou dezelfde avond aankomen in the big Apple. Ik had bedacht dat ik hem op het station op zou wachten, dit bleek niet zo’n goed plan te zijn toen ik na 3 uur wachten terugkwam in het hotel en Max doodleuk op zn bedje lag…. “Maar ik had toch helemaal niet gezegd dat ik met de trein zou gaan”, hij had een taxi genomen met een of andere Ali Illegali en was dus al een tijdje in het hotel. We zaten in een hostel op een kamer voor 8 personen, dit was niet echt geweldig (aangezien er een Indiër was die zo hard snurkte dat ik de 3e nacht dolbij was met de oordopjes die ik van een Duits meisje kreeg), afgezien van dat was het een prima hostel en lekker goedkoop dus helemaal goed! We hebben die dagen heel veel gelopen,de Brooklyn Bridge opgeweest, met de Staten Island Ferry geweest (waar we een geweldig uitzicht op de skyline van Manhattan hadden), geschaatst in Central Park en zijn naar het WTC Memorial geweest, was allemaal hartstikke leuk en ik kan geen genoeg krijgen van New York;) Ook gingen we nog bij Max zn ‘tante’ op bezoek, zij woont al 20 jaar in Brooklyn en is een beroemde fotografe. Was leuk haar te ontmoeten en ze had echt een leuk appartementje, daar zie ik mezelf ook nog wel wonen later voor een tijdje (grapje papa). Na 3 dagen met Max was het dan eindelijk zover en ging ik met de trein naar Newark Airport om papa & mama op te halen:D Na een uurtje wachten kwamen ze uit de gate..…super leuk om ze weer te zien!!!! Voor 1 minuutje was het een beetje apart en daarna was het net of ik nooit was weggeweest, mama die zei nog ‘het is net alsof ik je gister nog heb gezien’. Dat was dus wel even grappig. Ze waren allebei erg moe van de reis en dus besloten we gelijk de huurauto op te halen. Nou, dit was makkelijker gezegd dan gedaan, alles duurt net ietsje langer als de mensen die bij de autoverhuur werken dronken (!) achter de balie staan… weer een uur later hadden we de auto en kwamen we mídden in Manhattan in de spits terecht, het duurde dus allemaal iets langer dan verwacht. Eenmaal in het hotel in Queens kwamen er allerlei cadeautjes uit mama’s koffer tevoorschijn, voor al mijn collegaatjes en Dames 1 en Dames 2 : heel erg bedankt en super dat jullie aan me gedacht hebben!!! Die avond lekker uit eten geweest en daarna op tijd het bed in gegaan. De 2 dagen daarna hebben we in New York doorgebracht, het leek wel of we een marathon sightseeing deden zoveel hebben we gezien. Een kleine impressie: Dag 1, Downtown: Staten Island Ferry, WTC Memorial Center, Wall Street, Times Square en ‘s avonds samen met Max bovenop het Empire State Building geweest, zo gaaf en wát een uitzicht, adembenemend!!!! Dag 2, Uptown: ’s Ochtends fietsen gehuurd en door Central Park gefietst, het weer was niet echt geweldig maar het was wel super leuk, op een fiets zie je toch meer en lopend is het ook niet te doen (wel levensgevaarlijk om van de fietsverhuur het park in te komen, maar we hebben het overleefd;)) daarna zijn we 5th Avenue afgelopen, waar de rich & the famous zich begeven, ook leuk maar wel vermoeiend! Die avond besloten we om een Broadway show te gaan zien (onder papa’s motto: Ja, nu we er toch zijn….), we gingen naar de show Memphis en het was in 1 woord; amazing! Een super show met geweldige acteurs/actrices en hele leuke liedjes. Het was een rock&roll musical dus we kwamen na 3 uur swingend het theater uit. Al met al 2 geweldige dagen in New York, het was vooral leuk om papa & mama’s reactie op alles te zien (“Wat grooooooooot hier,oh wat een hoog gebouw, wat druk, ohh god wat is het hier druk, wat een mensen, …en dat op zondagmiddag”)….maar goed, ook ik had dat gevoel de eerste keer dat ik in New York was, het wordt niet voor niks ‘the city that never sleeps’ genoemd! Ook hebben we nog gelachen toen papa de trap op liep en verrast zei: ‘Hey kijk een Subway, daar kunnen we wel even een broodje gaan eten’…….maar het was de underground die door heel New York gaat haha hij had zich dus even vergist!! Na deze 2 dagen stapten we in de auto op weg naar Philadelphia, ons hotel was een aangename verassing, super de luxe en hele relaxte bedden (papa was erg gul geweest, een sterretje meer of minder, het maakt hem allemaal niks uit haha:P), dit was rond het eind v/d middag en dus zijn we nog even de stad ingelopen, ze vonden Philadelphia erg mooi, het is er ook iets rustiger dan in New York en dat was toch wel even lekker. De volgende ochtend regende het keihard, wat toch wel een beetje roet in onze plannen gooide, we wilden met de citybus langs alle highlights van de stad gaan, maar al snel kwamen we erachter dat dit niet echt ging werken. Vervolgens was het plan om naar een museum te gaan, eenmaal daar toch anders besloten en uiteindelijk eindigden we in het hard rock café waar we de hele middag gezellig bijgepraat en biertjes gedronken hebben. De volgende dag regende het nog steeds en dus moesten we zoveel mogelijk binnen blijven, zijn naar Reading Terminal Market geweest, een grote indoor markt met allerlei eet tentjes, en daarna maar weer het Hard Rock Café ingedoken;). Die avond lekker sushi gegeten en de volgende ochtend op weg naar Lancaster (dit nadat we een uur in Philly moesten wachten tot de Japanner open ging waar we de avond daarvoor hadden gegeten…ik was namelijk mn camera vergeten…zoals je ziet ik ben dus nog niks veranderd:P). Die middag hebben we grotendeels in de Tanger outlets doorgebracht,vlakbij school, papa heeft kleren ingeslagen voor de eerst komende 2 jaar en ook mama en ik hadden een aantal leuke dingen gevonden, een geslaagd middagje dus! Nadat we alle spullen in hun hotel hadden afgezet en hadden gegeten gingen we op weg naar de campus. Het was al donker en dus konden ze nog niet echt veel zien, wel ontmoetten ze gelijk al veel van mn vrienden, en ook mn roommate en haar ouders die toevallig net op hetzelfde moment binnen kwamen. Ze vonden het allemaal heel leuk en het was wel echt raar dat mn ouders opeens in mn kamer stonden. Rond een uurtje of 11 gingen zij terug naar het hotel en ging ik op de campus slapen, want de volgende ochtend begonnen de lessen weer. Terwijl ik college had bezochten papa & mama de Amish market, waar ik veel goede dingen over had gehoord. Helaas was het niet zo geweldig als het allemaal klonk en toen ik ze na mijn college belde zaten ze al vlakbij school een kopje koffie te drinken. Die middag heb ik ze de hele campus laten zien en hebben ze al mn vrienden/kennissen/collega’s/hallmates ontmoet. Ze vonden de campus toch echt wel groot maar ook heel mooi, papa heeft heel gefilmd dus als ik straks thuis ben kunnen jullie het ook allemaal zien. Aan het eind van de middag zijn we nog even naar het grote winkelcentrum gegaan (Park city Mall waar ik het wel eens over heb), om uiteraard de Abercrombie een bezoekje te brengen;). Die avond was het helaas ook Corinne’s laatste avond, ze was voor een paar dagen teruggekomen om haar kamer leeg te halen en vloog op dezelfde dag als papa & mama weer naar huis. Er was een afscheidsetentje waar ik wel graag bij wilde zijn en dus gingen papa & mama gewoon mee. Met een groep vrienden en dus mn ouders hebben we toen gezellig Japans gegeten. Het voelde wel een beetje als een ‘laatste avondmaal’, we wisten allemaal dat we die avond afscheid moesten nemen voor weer 3 maanden, en dat was niet echt een fijn gevoel. Na het eten brachten mama & papa me terug naar de campus, hebben nog even op mn kamertje gezeten en toen moesten we afscheid nemen. Het was wel meer emotioneel dan ik van te voren had gedacht, maar de week was dan ook voorbij gevlogen en opeens moesten we alweer doei zeggen, dat was dus wel even rot. Ik denk achteraf ook echt dat het beter voor me is geweest dat ik niet naar huis ben gegaan in de kerstvakantie, nog een keer dat grote afscheid had ik namelijk niet overleefd;). Het was dus eventjes verdrietig maar na een uurtje ging het allemaal weer prima……..totdat ik later ontdekte dat ze het fototoestel vergeten waren, deze lag nog midden op mijn bed. En dus moesten ze de volgende ochtend weer terugkomen en moesten we wéér afscheid nemen…wat een pech. We maakten er een snel afscheid van en binnen 2 minuten waren ze weg, dit was misschien ook maar beter!!!;) Het was in ieder geval super leuk om ze weer even gezien en vastgehouden te hebben, vond het erg fijn dat ik ze kon laten zien waar mijn leventje hier is en ze voor te stellen aan alle nieuwe vrienden, ze weten nu in ieder geval waar en over wie ik praat als ik allerlei vreemde namen noem. Dus pap & mam bij deze nogmaals bedankt voor een super week en bedankt dat jullie langs zijn gekomen, het betekende echt veel voor me!!

Na een geweldige vakantie was het dan toch weer tijd voor het ‘normale’ leventje. De leraren begonnen erg fanatiek aan het nieuwe semester en ook bij Starbucks lieten ze er geen gras over groeien. De ochtend nadat mn ouders weg gingen stond ik om 7 uur ’s ochtends alweer vrolijk koffie te maken, lang leve ochtendmensen!!:P Mijn vakken voor dit semester zijn: Public Speaking, International Human Rights, International Studies en Spanish 102 (dit is het vervolg op Spanish 101, wat ik vorig semester gedaan heb). Tot nu toe zijn de meeste vakken erg interessant, Speech class is nogal makkelijk want de leraar is na elke speech even enthousiast, of je nou staat te stotteren voor de klas of een fenomenale speech had. De bedoeling is dat we 3 speeches gaan houden, de eerste hebben we inmiddels gehad en het moest een speech zijn waarbij de klas wat over jou te weten kwam. Ik had als voorwerp mijn portemonnee meegenomen en aan de hand van wat er in zat wat dingen over mezelf verteld (1. $ 1,50 , dit laat zien dat ik zoals elke andere student nooit geld heb. 2. Een foto van mij en nino, om te vertellen hoe gek ik met hem ben (dit kan ik hier wel op zetten hij leest het toch niet, of wel nien;)) en als 3e item liet ik mijn ID kaart zien en vertelde ze dat ik thuis wel kon drinken en me dus niet in kelders hoef te verstoppen tijdens feestjes in het weekend). De volgende speeches moeten informatief en daarna overtuigend zijn, ik hou jullie op de hoogte. Ook de andere vakken zijn erg leuk, bij International Studies gaat het elk blok over een ander deel van de wereld, op dit moment zijn we bezig met Canada en praten we over het politieke systeem daar etc, het blijkt dat er veel problemen binnen de landsgrenzen zijn waar ik niks vanaf wist, wel leerzaam dus!! In de International Human Rights klas hadden we vorige week een gast college van een bezoekende professor uit Australië, hij vertelde ons over de ‘gestolen generatie’, dit is hoe ze de Aboriginals noemen die toen de westerlingen voor het eerst in Australië kwamen allemaal gevangen genomen zijn. Heel indrukwekkend en ik was verbaasd dat er in de pers zo weinig aandacht aan wordt besteed.

Qua school gaat dus alles prima. Ben inmiddels ook bezig met aanmelding voor volgend jaar, heb me tot nu toe aangemeld in Utrecht en Maastricht. Utrecht is eerste keus maar als ik daar niet wordt toegelaten wordt het dus Maastricht, ook hiervan zal ik jullie op de hoogte houden!!;)

Een nieuw semester betekent ook een nieuwe groep internationals, 1 van de meisjes uit Frankrijk, Ségolene , is heel leuk en zat al vrij snel bij ons in de groep. Ook heeft Austen een nieuwe roommate, George, waar we ook veel mee om gaan. Daarnaast heeft Spencer een goede vriend, zijn naam is eigenlijk Justin maar iedereen noemt hem Gwinny (zn achternaam is Gwinn), hij komt zo ongeveer elke week 4 dagen op bezoek en heeft inmiddels zijn eigen bed onder Spencer’s bed (‘the hole’), ook hij maakt inmiddels deel uit van de vriendengroep. Het is hier dus nog steeds een en al gezelligheid;)


Het eerste weekend van het nieuwe semester stond er alweer iets leuks op de planning, samen met Jacqueline, Kristy, Liz en haar zusje Becky (de meisjes waar ik ook met kerst was) gingen we een weekendje naar Washington. Liz en Becky’s nicht woont vlakbij dus daar konden we logeren. Het waren 2 hele leuke dagen, hebben bijna alle monumenten in de stad bezocht (Lincoln memorial, Roosevelt memorial, World War 2 memorial, Vietnam War memorial etc etc), uiteraard een bezoekje gebracht aan het Witte Huis en zijn ook nog naar het Holocaust Museum geweest. Dit museum staat bekend als het ‘mooiste’ Holocaust museum van de Verenigde Staten. Het was erg indrukwekkend maar natuurlijk ook heel verdrietig, van de mensen die naar buiten komen praat niemand met elkaar omdat je letterlijk sprakeloos bent voor het eerste half uur nadat je daar binnen bent geweest. Ik ben zelf altijd heel gefascineerd door de Holocaust dus ik ben blij dat we er naar toe gegaan zijn (en een uur in de rij gestaan hebben). Washington is echt een super gave stad met naast veel historie ook een hele leuke binnenstad met gezellige straatjes etc. Al met al weer een bezochte stad en een geslaagd weekend erbij!! :)

De week erop was ik uitgenodigd om op donderdagavond met de fam. Smith (van Liz & Becky waar ik het zojuist over had in het Washington verhaal) mee te gaan naar een concert van de band ‘Rain’. ‘Rain’ is een Beatles Tribute Band en zoals de naam al doet vermoeden spelen ze alle Beatles liedjes. Toen het doek opging kon ik mijn ogen niet geloven want het waren net echt de Beatles. Ze zagen er exact hetzelfde uit, maakten dezelfde bewegingen en als je je ogen dicht deed leek het net of de echte John Lennon zijn ‘Imagine’ aan het zingen was. Het concert was in een heel mooi theater in Harrisburg en het was dan ook een super avond. Aan het eind was iedereen aan het dansen, meezingen etc. Voor Beatles liefhebbers echt een aanrader want het is niet zo dat ze zomaar een ‘coverband’ zijn, ze zijn internationaal bekend en treden ook zo nu en dan op in Nederland!! Liz is en paar dagen na dit uitstapje vertrokken naar Tunesië om daar een half jaar te studeren,in de zomer reist ze door Europa en komt dan ook langs in Nederland,dat wordt dus ook leuk:D!!

Het weekend erna zijn Jacqueline en ik op zondag met 1 van de RA’s (die inmiddels ook een beetje een ‘stiekeme’ vriendin geworden is, RA’s mogen namelijk geen vrienden zijn met hun residents) naar Philadelphia. Philly staat bekend om zijn cheesesteaks en de meest bekende restaurants zijn Pat’s en Geno’s. Deze restaurants liggen naast elkaar iets buiten het centrum en 365 dagen per jaar staan mensen er uren in de rij voor 1 van hun cheesesteaks. Kait wilde dit graag aan ons laten zien en dus reden we op en neer naar Philadelphia voor een cheesesteak. Het was een heel gezellig dagje (we raakten nog verdwaald in New Jersey, jawel, de verkeerde staat, en hebben Kait’s ouders nog ontmoet) maar om nou 3 uur te rijden voor een broodje warm vlees…….ik had er meer van verwacht….maar goed ook dit moesten we gedaan hebben;)!!

Naast al deze leuke dingen is er afgelopen weekend helaas ook iets minder leuks gebeurd. Zoals jullie allemaal wel weten is mijn roommate nou niet bepaald de meest normale die je kunt hebben. Het hele eerste semester hield ik het nog wel vol met haar maar vanaf het begin van dit semester was het toch echt niet meer normaal. Hele dagen lag ze in bed met de verwarming op de hoogste stand, waarna ze vervolgens tot 4 u ’s nachts met haar vriendje aan de telefoon lag te huilen ‘omdat ze hem toch zo mistte’. Zoals je begrijpt kreeg ik niet echt slaap meer en toen ze ook nog eens hartstikke chagrijnig tegen me begon te doen, haar vriendje voor 4!! nachten op bezoek kwam en ze allebei begonnen te snurken verkaste ik naar Jacqueline’s kamer om daar een paar nachtjes te slapen. Toen ik op zondag terug kwam in mijn eigen kamer om wat kleren op te halen lagen ze uiteraard nog steeds in bed en waren er wel 10 van mijn flesjes water verdwenen. Het gaat niet om het water maar dat was voor mij de druppel en dus zei ik er wat van. Toen barstte de bom en begon ze als een gek tegen me te schreeuwen. Het komt erop neer dat ik toen besloten heb dat ik mijn laatste 3 maanden hier niet wil verspillen aan wonen met iemand die zó oneerlijk en zó egoïstisch is. Dezelfde avond heb ik een gesprek gehad met de GA (de baas van het gebouw), en de volgende dag ben ik verhuisd naar een andere kamer. Ik zit nu in de kamer naast mijn oude kamer, het is een Quad, dit betekent dat het een kamer is voor 4 personen, ik heb dus nu opeens 3 roommates in plaats van 1. Gelukkig zijn de meisjes hartstikke aardig dus dat is allemaal prima. Ze heetten Anna, Tracie & Sonja, zijn erg op school gericht en liggen elke avond om 11 uur in bed, iets andere typetjes dan ik ben dus, maar om mee te wonen is het prima! Dit was dus wel even een grote verandering voor me, maar het is maar beter zo, ik ben blij dat ik van haar en al haar problemen af ben.

Het heeft hier afgelopen weekend ongelooflijk hard gesneeuwd. Het begon op dinsdag en tot aan zaterdagavond kwam er elke keer wat bij. Op een gegeven moment lag er al 1,5 meter sneeuw en spraken mensen van een ‘uniek moment’ in de geschiedenis van Pennsylvania. Op woensdag besloot de school te sluiten want mensen konden hun auto niet meer in of uit. Toen we hoorden dat er zoveel sneeuw op komst was hebben we nog snel een bezoekje aan de supermarkt gebracht voor genoeg wijntjes om de barre dagen door te komen:P Eergister en gister hebben we dus geen lessen gehad en de school is sinds vandaag weer open en een beetje bereikbaar. In de eetzalen hebben ze inmiddels de dienbladen moeten verstoppen omdat mensen die stolen om mee te gaan sleeën (hehe). Zaterdagavond was er een groot sneeuwballengevecht om 12 u ’s nachts op het grote grasveld midden op de campus. Er waren wel 300 mensen en het was een gekkenhuis, op het eind moest de politie zelfs nog komen omdat er hier en daar wat gevechten waren. Ook wij hebben ons dus goed vermaakt in de sneeuw en ik heb de vrije dagen gebruikt om mijn nieuwe kamer weer wat gezelliger te maken, iedereen hangt inmiddels dus weer aan de muur;). Afgelopen week kreeg ik ook een mailtje van de afdeling Housing hier op de campus, of ik al mijn mail die ik tijdens de vakantie had op kon halen. Opeens kreeg ik een pakket met wel 30 kaarten!!!! Iedereen die mij een kerstkaart heeft gestuurd of gewoon alle kaarten in het algemeen, super bedankt!!!!! Ik vind het echt super om post te krijgen en heel lief dat jullie allemaal zo aan me denken. Ook kreeg ik van Alet nog een extra warme muts voor de winter, betere timing kon niet aangezien dit 1 dag voor de sneeuwstorm was:)!
Inmiddels is de campus één grote ijsbaan en ben ik vanochtend op weg naar werk al 2 keer onderuit gegaan, maar goed, het hoort erbij en ik vind het allemaal wel grappig!

Ik denk dat dit het wel zo’n beetje was. Excuses voor de alweer enorme lengte van dit verhaal, ik heb inmiddels beseft dat ik niet zo lang moet wachten met het schrijven van een nieuw verhaal dus ik zal de volgende keer wat sneller zijn;). Volgend weekend komt Corinne een weekendje terug dus daar heb ik veel zin. Het weekend erop ga ik samen met Jac naar de grootste universiteit van Pennsylvania voor een weekend vol feestjes,het is dan st. Patricks day en dat schijnt erg gezellig te zijn;)!! En over 3 weken is het alweer Spring Break, voorjaarsvakantie, wij hebben inmiddels geboekt en gaan een weekje naar Cancun, Mexico. Daar heb ik ook super veel zin in, lekker naar de zon!!!! Er staat dus nog genoeg leuks op de planning en ik hoef me geen minuut te vervelen.

Uiteraard ben ik niet vergeten dat het dit weekend carnaval is. Hier begrijpt niemand er wat van als ik zeg dat het ‘500 mensen in een tent met heel veel bier,keiharde muziek en een en al gezelligheid’ is, maar wij weten allemaal hoe leuk het is!!! Daarom wens ik iedereen heeeééeel veel plezier dit weekend, Oma maak niet teveel gehaktballen, en geniet ervan allemaal! Alaaaaaf!

Heel veel liefs vanuit een spierwit Millersville en tot over 84 dagen (zo wisten mijn nichtjes me te vertellen) (wat snel al hé!!!)

Ps, voor foto’s van alles waar ik over verteld heb ::: http://www.mijnalbum.nl/Album=TXLAYKNQ (weer even het kopieren in de balk doen want het lukt nog steeds niet er 1 link van te maken sorry!!)

PPS: ADRESWIJZIGING: Mijn adres is nog precies hetzelfde, MAAR, in plaats van 116 is het nu 118!!!











  • 13 Februari 2010 - 07:47

    Kelly:

    heei pien wat een leuk verhaal en ja elke dag strepen wij de dag af (goed He)
    maar ik ga ook mee lopen met carnaval wordt een bloem.
    nou nog heel veel plezier en ook nog veel sleeplezier (als daar nog sneeuw ligt)
    bij ons ligt ook sneeuw

    xxxxxxxxxxxx en een dikke knuffel van Kelly
    en natuurlijk ook xxxx Van naomi O.Eddy en T.Brenda

  • 15 Februari 2010 - 09:31

    Papa:

    Lieve Pien, wat een amazing verhaal heb je weer op papier weten te krijgen. Als ik je wel eens vraag op skype hoever je bent met een update voor iedereen in Nederland dan krijg ik te horen, "ik ben veel te druk, heb geen tijd, weet je wel hoeveel werk dat is " ? Toch weet je iedereen telkens weer te verbazen met je geweldige verhalen en prachtige momenten die jij hebt meegemaakt. Volgens mij valt de hoeveelheid werk nog wel mee als jij één keer aan het schrijven bent. Het is in elk geval super om de leuke en spontane reacties in Nederland van onze vrienden, kennissen en familie te horen die jou dus wel degelijk aan het volgen zijn daar aan de andere kant van de wereld. "Allen bedankt voor deze leuke en spontane reacties, het doet Karin en mij meer dan goed dat er zoveel mensen zijn die Pien volgen en interesse in haar verblijf in de USA tonen".
    Het klopt inderdaad dat de eerste 2 minuten op de luchthaven een beetje vreemd aanvoelden, maar wel heerlijk toen wij jou na 5 maanden eindelijk weer even konden vasthouden. Daarna was alles vrij snel weer heel gewoon en vertrouwd maar zo moet het natuurlijk ook zijn als je 18 jaar met elkaar onder één dak hebt gewoond.
    Mama en ik hebben een geweldige week gehad samen met jou in de States en het was in één woord "onvergetelijk".
    Wat jij ons allemaal in 2 dagen hebt laten zien in New York was werkelijk amazing en wij waren erg onder de indruk over de wijze waarop jij ons door deze wereldstad wist te loodsen. We hebben datgene gezien en gedaan in 2 dagen waar anderen een hele week over doen, het was zeer vermoeiend maar het was meer dan de moeite waard.Ook Philly was zeker de moeite waard maar inderdaad jammer dat we daar zoveel regen hebben gehad. Ook de Campus was voor ons geweldig om te zien hoe jij daar leeft, slaapt, werkt en omgaat met je vrienden. Voor mama en mij een hele geruststelling om te weten dat jij het daar goed naar je zin hebt en ook weer een hele groep leuke en spontane vrienden om je heen hebt weten te verzamelen. Mama en ik hebben super genoten en het heeft voor ons net zoveel betekend als voor jou, "bedankt voor deze geweldige week". Het kost een paar cent maar dan heb je ook wat (geintje )
    V.w.b. je oude roommate, wees blij dat je de stap hebt gezet en dat je naar ik hoop nog wel een paar leuke maanden tegemoet gaat met die andere meiden op je kamer. Je hoeft in elk geval niet de fout bij jezelf te zoeken en laat haar lekker in haar sop gaar koken. Laat het voor wat het is en ga genieten van de laatste 12 weken.
    Hier laat ik het nu bij maar ik vond dat ik toch wel even moest reageren op je geweldige verhaal ondanks dat ik er voor een groot deel zelf bij ben geweest.
    Erg leuke foto's overigens van die dikke pakken sneeuw op de campus en de foto's voor het Witte Huis.
    Had je geen kans om Obama er bij op te krijgen ?
    Volgende keer beter.

    Pien we love you en spreken je weer gauw op skype.

    Liefs Papa xxx

  • 16 Februari 2010 - 14:37

    Gerrie:

    Hoi, hoi, die Pien, wat beleef je weer mooie dingen en zoals jij ze opschrijft...... Wij komen net uit Sauerland (waar ook meters sneeuw ligt) en ik dacht ff de mail checken. Toen zag ik webmaster en ben maar meteen begonnen met lezen en foto's kijken. Leuk hoor. Ook de foto's met je ouders. Kijk weer uit naar het voglende. Pien, vele groetjes vanuit Boeskoolstad en lees wel weer van je. Bye, bye (ook van Marcel natuurlijk)

  • 17 Februari 2010 - 20:04

    Nino:

    hai pien ik heb je super lange verhaal gelezen het was een heel mooi stuk (had je niet gedacht he)
    ik ben ook heel gek met jou hoor als je dat maar weet.

    toot over 84 dagen

    xxxxxxxxxxxxxxxxx nino!!!

  • 18 Februari 2010 - 09:30

    Anne:

    Haaaa pien!

    had je niet verwacht he, dat ik er wat neer zou zetten:D
    Maar ik lees al een paar maanden ook uw mega lange berichtjes (hihi), echt super gaaf wat je allemaal daar meemaakt! beetje jalours maar hoor :P.. haha!
    Had je vader en moeder afgelopen weekend nog gespoken met carnaval en ze zeiden al dat ze het super leuk hadden gevonden en kreeg al hele verhalen te horen hoe het bij jou was..:D echt cool!

    Nou nog super veel plezier daar, maar dat gaat wel lukken dacht ik zoo :D!

    Lieefs xx Anne

  • 21 Februari 2010 - 16:37

    Maud:

    dag lieve schat!
    begin je nu toch wel erg te missen hoor als ik alles lees :O echt fantastisch wat je allemaal meemaakt, en het gaat zo snel! nog maar minder dan 100 dagen.. wens je nog heel veel plezier en succes daar! kijk ernaar uit om weer een keer een stokbroodje te eten bij de tijd hihi :)
    veel liefs xxx

  • 21 Februari 2010 - 19:25

    Carla En Louis:

    ha die pien ik heb je verslag doorgelezen prachtig wat je allemaal
    meemaakt geweldig en veel sucses met je studie tot over een paar
    maandjes dikke pakkerd
    oom louis

  • 22 Februari 2010 - 12:21

    Pia:

    Hallo, hallo

    Ben een beetje laat met reageren maar heb 6 weken Carnaval gevierd. (zonder alcohol) maar met weinig slaap. Het was 1 groot feest en super gezellig. Maar we hebben het weer gehad. Goed om te horen dat je nu wel leuke kamergenotes hebt. Maak er nog een gezellige tijd van. Dikke kus Pia +fam.

  • 02 Maart 2010 - 14:39

    Amber:

    Hee Pien!:D
    Beetje late reactie!
    Echt cool dat daat 1,5m sneeuw lag, bij ons was het maar iets van 8-10 cm!! Naja, Carnaval was ook superleuk. NOg veel plezier!

    xxAmber en de rest

  • 03 Maart 2010 - 19:04

    Thea En Gerrit:

    Ha die Pien,

    Fijn dat alles nog steeds goed gaat.
    De dagen zijn al te tellen dat je terug komt.

    Je hebt de nodige ervaring daar wel opgedaan wat te zien is aan de vele leuke foto's

    Hier is alles oké, eindelijk wordt het weer beter en verlangen we naar meer zon.

    Vele groetjes en een dikke knuffel van ons

    groetjes
    Thea en Gerrit

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pien

Jaar studeren aan Millersville University in Pennsylvania, USA!

Actief sinds 28 Juni 2009
Verslag gelezen: 370
Totaal aantal bezoekers 66719

Voorgaande reizen:

18 Augustus 2009 - 08 Mei 2010

Jaar studie in the States

06 Juli 2009 - 28 Juli 2009

Vakantie Amerika

Landen bezocht: