Hoe het begon.......

Voor het begin van dit alles moeten we helemaal terug naar vorig jaar zomervakantie......toen kwamen we terug uit Portugal (topvakantie) en lag er een brief van het Fulbright Center, of ik belangstelling had in een jaar studeren in amerika! Eigenlijk had ik de brief al bijna weggegooid toen ik toch maar eens op de site ging kijken. Het bleek om het Campus Scholarship Program (CSP) te gaan en de dingen die ik daar las maakten me toch wel heel enthousiast!! Het gaat om een programma waarbij je een jaar studeert aan een Amerikaanse universiteit naar keuze en waarbij je van de betreffende uni een gedeeltelijke beurs ontvangt waarvan de hoogte wordt bepaald door je cijfers,mentaliteit,buitenschoolse activiteiten en dat soort dingen. Na heeeeel veel werk, waaronder 3 referentiebrieven regelen (die van maus ook nog vertalen:P), essays schrijven over mijn leven, mijn familie en hobby's en vertellen waarom een jaar Amerika echt iets voor mij was en waarom ik het nou zo graag wilde was mijn aanmelding klaar. Het kostte nog heel wat gestress want ik had de hoeveelheid werk een beetje onderschat en toen had ik nog maar 4 dagen (zoals gewoonlijk:P) maar goed toen dus alles opgestuurd naar Amsterdam en een paar weken later werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Dit gesprek verliep ook goed vooral ook omdat papa mij erg goed wist te promoten (haha bedankt pap) en het scheelde dat ik veel dingen naast school had gedaan met debateren en jeugdbestuur en dat soort dingen! Weer een paar weken later kreeg ik te horen dat ik officieel was aangenomen voor het programma en dat alle voorbereidingen nu echt konden beginnen.......mijn essays en al het andere papierwerk werd opgestuurd naar mijn top 5 van universiteiten (die had ik daarvoor al gemaakt) en toen was het wachten op antwoord vanuit de VS..sommige uni's reageerden vrij snel, waaronder Wittenberg University (mijn 1e keus!!) ik was aangenomen! Helaas lag de eigen bijdrage iets te hoog waardoor dit uiteindelijk niet door kon gaan. Nadat ik van alle 5 bericht terug had moest ik eigenlijk alsnog zelf kiezen want ik was bij alle 5 aangenomen. Na uren op sites te hebben gesurfd, filmpjes te hebben bekeken en met oud-studenten van de universiteiten te hebben gepraat is het uiteindelijk Millersville University geworden! Voor de mensen die het leuk vinden hieronder wat info over de universiteit;

Naam: Millersville University
Staat: Pennsylvania
Stad: Lancaster
Aantal studenten: 8000
Site: http://www.millersville.edu/

Voor de echte enthousiastelingen: er staan ook een paar leuke filmpjes op de site waarin studenten vertellen over Millersville, te vinden via het kopje 'Future Students'!

Uiteindelijk koos ik dus Millersville om het aantal studenten, niet te klein niet te groot, om hun openheid en persoonlijke begeleiding en omdat het erg mooi ligt voor de grote steden (New York, Washington DC en Philadelphia) dit leek me erg leuk omdat je zo ook nog wat van de steden ziet en niet in the middle of nowhere zit zoals bij sommige universiteiten! Ook de sportfaciliteiten op Millersville zijn echt top, het feit dat er 3 zwembaden waren vond ik wel gaaf en ik moet natuurlijk wel blijven sporten met al die hamburgers want anders wil alet niet meer met me omgaan als ik terug kom... (he lettie)

Toen het rond was met Millersville dacht ik klaar te zijn maar ik heb wel gemerkt dat ze in de VS gek zijn op formuliertjes en handtekeningen want ik heb nog nooit zoveel moeten ondertekenen!! Een verklaring van de dokter dat ik gezond was, een verklaring van de bank dat we genoeg geld hadden, een verklaring van school dat ik 'een capabele leerling' was en ga zo maar door! Ook moest ik 2 testen maken, 1tje voor je Engels (TOEFL test) en 1tje voor je 'intelligentie' en denkniveau enz (SAT),moest ik in beveiligde ruimtes en me zo ongeveer bij elke vraag opnieuw legitimeren beetje overdreven allemaal maar een belevenis opzich! Nou goed uiteindelijk is dit ook allemaal goed gekomen en heb ik zelfs het kruisverhoor op het consulaat in amsterdam overleefd (ik moest zweren dat ik geen terrorist was, geen drugs gebruikte, geen crimeel was en geen criminele vrienden had) blijkbaar was ik wel overtuigend en zag ik er niet gevaarlijk uit want ze geloofden me gelijk:-D wel was mijn pasfoto niet groot genoeg waardoor ik per direct binnen 1 min een nieuwe moest laten maken, ik helemaal gestresst in dat hokje en nu zie ik er op die foto wél uit als crimineel maar gelukkig was dat na het kruisverhoor want ik weet zeker dat het anders niet goed gekomen was!!:P

Een paar dagen later lag mijn visum in de brievenbus en was eigenlijk alles rond! Tickets hadden we al eerder geboekt, ik vlieg dinsdag 18 augustus samen met Max en Karlijn (2 andere studenten uit Nederland die dezelfde school gekozen hebben) naar Philadelphia! Max en karlijn heb ik inmiddels ontmoet in Amsterdam en het was erg gezellig dus dat gaat helemaal goedkomen!! In Philadelphia moeten we dan 1 nachtje slapen en de volgende dag gaan we met de trein door naar Lancaster en dan naar de universiteit! De volgende dag begint de 'International Orientation' waar we dus met studenten uit de hele wereld zijn en dan wordt alles uitgelegd en krijgen we rondleidingen enz! Vast erg leuk allemaal!! Na de International Orientation hebben we nog de gewone oriëntatie voor alle 'Freshman' (1ejaars), en dan ontmoet je ook je roommate enz dus spannende maar leuke dagen.

Oja om naar Amerika te mogen moest ik natuurlijk wel eerst slagen!! Dit is gelukkig gelukt en op woensdag 18 juni na een telefoontje van mevr Klumper was er geen weg meer terug en werd het definitief!

Nu is er nog 1 ding wat ik ben vergeten te vertellen en dat is dat we aanstaande maandag 6 juli eerst voor 3 weken naar de VS vertrekken om rond te reizen aan de westkust. Dit stond al vast voordat mijn hele Amerika plan ontstond, omdat mijn ouders 25 jaar getrouwd zijn, mijn zusje en ik examen gedaan hebben en nino naar de thij gaat, kortom een goed jaar om zo'n reis te maken! Ik heb er erg veel zin in en ik hoop dat het me bevalt in Amerika want anders heb ik een redelijk groot probleem (maar daar gaan we niet van uit!!!)

Tijdens deze reis zal ik ook nog wel wat verhaaltjes op deze site plaatsen want het is toch een beetje een voorproefje op wat daarna komt!

Zo, applaus voor de mensen die nu nog steeds aan het lezen zijn want het was een heel verhaal, maar nu is alles duidelijk en kan ik mensen die het verhaal nog niet kennen doorverwijzen naar deze site, dat is voor mij ook wel relaxed omdat ik het verhaal inmiddels 500 x verteld heb maar wel aan allemaal entousiastie en lieve mensen dus ik mag niet klagen.

Jullie horen van me!!

Liefs Pien